Gafur Gazizi

En flama maro estingiĝas sun',
degelas ĝiТ kun sanga spurТ ,
forglutas ĉion rabe la mallum' ,
senfinas nokt' kun la terur'.

En frida vento sur la sabla bordТ
turmentas sin nun mia korТ.
Nur unu estis mia viva kordТ,
sed ŝiris ĝin kruela forТ.

†

Forportis mian amon al fremdlandТ
la nigra ŝipТ kun blanka fumТ.
Jen staras mi ĉe la senfina randТ,
kompatas min la duonlunТ...

†

Adiaŭ, kara! Ĝis revido nur
en mia sonĝТ kaj rememorТ.
Ne plu turmentu vin en la obskurТ
vizia mi kun la dolorТ...!